NASZE PRZEDSZKOLE PEŁNI DYŻUR WAKACYJNY OD 29 CZERWCA DO 31 LIPCA. W SIERPNIU DYŻUR PROWADZIĆ BĘDZIE PRZEDSZKOLE W MIOTKU. ZGŁOSZENIA DZIECKA NA DYŻUR DO PRZEDSZKOLA W MIOTKU NALEŻY DOKONAĆ U DYREKTORA, Z JEDNOCZESNYM ZADEKLAROWANIEM KONKRETNEGO TERMINU I GODZIN UCZĘSZCZANIA DZIECKA (DEKLARACJĘ NALEŻY ZŁOŻYĆ DO PIĄTKU- 3 LIPCA W NASZYM PRZEDSZKOLU). URUCHOMIENIE DYŻURU ZALEŻEĆ BĘDZIE OD ILOŚCI ZGŁOSZONYCH DZIECI.
Poniżej publikujemy listę dzieci przyjętych do Miejskiego Przedszkola nr 1 "Leśne Skrzaty" na rok 2020/2021.
Dyrektor Miejskiego Przedszkola nr 1 „Leśne Skrzaty” w Kaletach zwraca się do Rodziców/Opiekunów prawnych o informację, kto z Państwa, w obecnych warunkach epidemicznych w kraju zainteresowany jest uczęszczaniem dziecka do przedszkola po 1 czerwca 2020 roku. Dostosowując organizację pracy przedszkola do Wytycznych Przeciwepidemicznych Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 4 maja 2020 r. dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkole podstawowej i innych form wychowania przedszkolnego oraz instytucji opieki nad dziećmi w wieku do 3 lat, informuję, że Przedszkole dysponuje ograniczoną liczbą grup i miejsc, tj. – 4 grupy po 12 dzieci.
Decyzja Państwa powinna być przede wszystkim uzależniona od wykonywania pracy zawodowej przez obojga rodziców i w związku z tym niemożności zapewnienia dziecku opieki w domu.
Państwa informacje posłużą do odpowiedniego przygotowania przedszkola do wznowieniu pracy w szczególnym reżimie sanitarnym.
Proszę o informację do 29 maja 2020 r. do godz. 12.00:
Telefoniczną na numer telefonu przedszkola: 34 357 70 82;
E-mailową na adres przedszkola: mp1kalety@poczta.pl
W związku z koniecznością zaplanowania pracy przedszkola w kolejnych tygodniach załączam poniżej dekarację, w której proszę o rozważną decyzję, czy i od kiedy chcą Państwo skorzystać z zajęć opiekuńczych i wychowawczych. Deklaracje można przesłać na adres e-mail lub oddać pierwszego dnia podczas przyprowadzenia dziecka do przedszkola ( po koniecznym zgłoszeniu telefonicznym).
Szczegółowe zasady funkcjonowania przedszkola w czasie pandemii.
W linkach poniżej podaję procedury obowiązujące w Miejskim Przedszkolu nr 1 „Leśne Skrzaty” od dnia 01.06.2020 r. do odwołania.
Proszę o zapoznanie się z:
PROCEDURA_NA_WYPADEK_WYSTaPIENIA_COVID_-_19.odt
Emocje - teoretycznie każdy z nas wie, czym są, jednak gdyby poprosić o wymienienie jakichś przykładów emocji, niejeden z nas miałby z tym problem. Wielu z nas wychowało się w przeświadczeniu, że emocje są zbędne, że jest to coś co trzeba tłumić. Mało kto zastanawia się nad tym tematem bardziej wnikliwie. Emocji wyróżnia się setki – są nimi wszelkie uczucia, które towarzyszą nam na co dzień. Jedne emocje bywają przelotne, inne z kolei towarzyszą nam przez zdecydowanie dłuższy czas.
Emocje można nazwać uczuciami, które towarzyszą nam w danej chwili. Czytając bardzo ciekawą książkę, możemy odczuwać zaintrygowanie, oglądając horror – strach. Wtedy, gdy zdamy bardzo trudny egzamin, czujemy radość.
Wszystkie wymienione są emocjami. Charakterystyczną ich cechą jest to, że pojawiają się nagle i są czymś spowodowane. Może to być jakieś wydarzenie lub myśli skoncentrowane wokół jakiejś tematyki. Emocje wywołują w nas również otaczający nas ludzie. Można więc powiedzieć, że emocje są odpowiedziami na to, co spotykamy na swojej drodze.
Emocje można grupować w pewne kategorie:
emocje związane ze strachem: niepokój, przerażenie, onieśmielenie;
emocje związane z radością: szczęście, rozkosz, satysfakcja czy duma;
emocje związane z miłością: akceptacja, ufność, uwielbienie;
emocje związane ze zdziwieniem: zdumienie, oszołomienie;
emocje związane ze wstydem: zażenowanie, wyrzuty sumienia, upokorzenie;
emocje związane ze smutkiem: przygnębienie, żal;
Jak to się ma w odniesieniu do dzieci .Ważne by uświadomić dziecku, że nie ma złych emocji. Każda emocja, o ile zostanie dobrze odczytana, jest dla nas cenna. Każda emocja jest potrzebna, więc dobra i warto o tym głośno informować dziecko.
Wiek przedszkolny to okres między 3 a 6 rokiem życia i już w tym okresie dzieci okazują emocje spontanicznie i bez zahamowań. Emocje 3-latków są szczególnie silne oraz krótkotrwałe i zmienne. Maluch nie potrafi ich ukrywać i odróżniać, ani też kontrolować. W tym okresie dominują: radość, smutek, gniew, złość, które dziecko wyraża w żywych gestach, mimice, słowach i okrzykach, a także w ruchach całego ciała. Trzylatek dostrzega miny i gesty dorosłych, i dlatego często jego emocje są odzwierciedleniem emocji rodziców bądź wychowawców. W tym miejscu należy podkreślić jak bardzo istotną rolę odgrywa otwartość i wrażliwość wychowawcy na emocje dziecka oraz serdeczność, wyrozumiałość i cierpliwość. Takie cechy są szczególnie cenne, gdyż są żywym i dobrym przykładem dla dziecka. Potrzeba bezpieczeństwa i miłości trzylatka jest szczególnie wzmożona w związku z rozpoczęciem nowego etapu życia, jakim jest przyjście do przedszkola, dlatego w tym okresie tych emocji pojawia się bardzo dużo –ekscytacja, lęk , strach, brak poczucia bezpieczeństwa. Dzieci 4-letnie potrafią już z łatwością rozpoznawać swoje własne uczucia oraz te wyrażane przez kolegów. Są jeszcze nieśmiałe i brakuje im pewności siebie. Zdarza się, że udaje im się panować nad gniewem. Nawiązują relacje z rówieśnikami, zawierają przyjaźnie. W tym okresie szczególnie ważna jest wnikliwa obserwacja dzieci, ponieważ nawiązują się między nimi relacje społeczne i konieczne jest czuwanie nad okazywaniem przez nich wzajemnego szacunku oraz uczenie radzenia sobie z wybuchami gniewu. Pojawiające się zachowania trudne to sygnały dotyczące problemów, z którymi dziecko nie potrafi sobie poradzić ani o nich mówić. W takiej sytuacji najlepsza jest wnikliwa rozmowa, w której należy okazać spokój, zaczekać aż dziecko samo opowie o swoich uczuciach. Pięciolatki i sześciolatki są już bardzo pewne siebie. W tym okresie rozwoju bardzo wyraźnie kształtuje się ich własne „JA”. Poprzez swoje działania okazują swoją indywidualność oraz potrzebę bycia ważnym. Potrafią rozpoznawać emocje, regulować ekspresję własnych uczuć oraz panować nad tym.. Dowiadują się, że ich zachowanie nie zawsze i nie przez wszystkich jest akceptowane jednakowo. Zapamiętują już wiele opinii na swój temat, zarówno pochlebnych, jak i nieprzychylnych. W ten sposób kształtuje się pojęcie o sobie samym. Dlatego w tym okresie dziecko jest szczególnie podatne na zranienie.
Przedszkole może odegrać ważną rolę w kierowaniu rozwojem emocjonalnym dziecka w sposób zamierzony. I tutaj chciałabym przejść do tematu jakim jest pozytywne oddziaływanie twórczego działania na emocje dzieci.
Twórczość to spontaniczne wyrażanie przez dziecko jego przeżyć i doznań. Jest odbiciem jego sposobu rozumienia świata, w którym żyje, jest czynnikiem pobudzającym procesy poznawcze i emocjonalno-motywacyjne. Jest naturalną potrzebą i koniecznością zapewniającą pełny rozwój dziecka.
Jedną z podstawowych form twórczej aktywności dziecka jest - ekspresja słowno-muzyczna, która przejawia się w spontanicznym nuceniu melodii, improwizowaniu słów i melodii, niekiedy bywa połączona z ruchem ciała i tańcem. Często mamy także do czynienia z indywidualną interpretacją wyuczonych fragmentów melodii i słów piosenek. Obok ekspresji muzycznej równie ważna jest ekspresja plastyczna. Dzieci w wieku przedszkolnym samorzutnie rysują, malują pędzlem i palcami, formują z plasteliny, modeliny lub mokrego piasku , tworzą formy dekoracyjne na płaszczyźnie i w przestrzeni.
Nauczyciel przedszkolny ma możliwości wywołania aktywności twórczej u dziecka, głównie przez odpowiednio dobrane metody i formy organizacji zajęć. Skupię się tutaj głównie na zajęciach muzycznych oraz plastycznych, jakie prowadzę w formie kółek zainteresowań. Celem tych zajęć jest nie tylko uwrażliwianie dzieci na sztukę, doprowadzenie do umiejętności samodzielnego twórczego działania, ale przede wszystkim wywołanie u dzieci poczucia własnej wartości , wyzwalanie wiary we własne możliwości, czyli nic innego jak pobudzanie emocji. Ktoś mnie chwali; Zrobiłem coś sam/sama; Potrafię to zrobić; Komuś podoba się coś co zrobiłem. W ujęciu emocjonalnym, dziecko odczuwa radość, dumę, ekscytację oraz bezpieczeństwo. Czuje się dobrze, a co za tym idzie jest zmotywowane do dalszego działania. Staje się bardziej aktywne, twórcze i emocjonalnie związane z realizowanym przedsięwzięciem.
Śpiew stanowi powszechną formę muzycznego wyrazu. To najważniejsza i niezbędna forma umuzykalnienia w okresie przedszkolnym. Piosenka stanowi najłatwiejszą i najbliższą dziecku formę muzyczną. W sposób naturalny zbliża malucha do muzyki, przemawia do wyobraźni i uczuć, daje możliwość wyzwolenia emocji. I tutaj należy uświadomić dziecku ,że można śpiewać nie tylko dla siebie, ale również dla publiczności, narażając się tym samym na kolejne emocje. Te emocje nie zawsze będą dla nas fajne. Może pojawić się lęk przed wystąpieniem publicznym, wstyd, obawa, dyskomfort oraz szereg innych emocji, z którymi trzeba będzie się oswoić. Podczas pracy z dziećmi, staram się towarzyszyć im w przeżywaniu emocji, nazywać je i akceptować. Mówię otwarcie o swoich emocjach towarzyszących mi podczas publicznych występów i pozwalam im odczuwać swoje. Często dzieci mając niejako zielone światło na wyrażenie swoich odczuć przy jednoczesnej aprobacie tego, czego dokonały, mimo towarzyszących im emocji, przestają odczuwać je jako coś negatywnego.
Kluczowym zadaniem zajęć artystycznych w tym przypadku muzyczno-wokalnych jest pozostawienie dziecku swobody w interpretacji muzyki, brak oceniania oraz motywowanie poprzez wskazywanie czasem innych rozwiązań .
Zajęcia plastyczne, jako drugie z prowadzonych przeze mnie zajęć mają również ogromny wpływ na sferę emocjonalno – społeczną dziecka. Rozwijają wrażliwość, spostrzeganie, wyobraźnię i uwagę. Ale są przede wszystkim doskonałą okazją do wyrażania własnych emocji poprzez przelanie ich na papier lub inną formę plastyczną .Prace plastyczne dzieci wiele o nich mówią . Ukazują nam nastrój w jakim znajduje się dziecko. W zależności od nastroju , od emocji jakie dziecko aktualnie ma w sobie, można zauważyć zmienność wybieranych przez nie kolorów, form oraz kształtów. Również staranność wykonania pracy oraz sam proces twórczy wiele mówi o stanie emocjonalnym dziecka.
Zajęcia artystyczne, o których wspomniałam są najbliższą mi formą pracy z dziećmi, pomagającą wyzwalać emocje. Jednak należy pamiętać, że dziecko w wieku przedszkolnym posiada szczególną chęć poznawania świata. Dlatego wszelkie kroki podejmowane przez nauczycielki w przedszkolu i rodziców powinny zmierzać do intensywnego stymulowania procesów twórczych w każdej dziedzinie przez stosowanie różnych metod i form pracy. Każda aktywność twórcza dziecka spełnia funkcję terapeutyczną. Przyczynia się do niwelowania lęków i zahamowań, rozwija pewność siebie, odwagę, wiarę we własne możliwości.
Każde dziecko na swój własny sposób wyraża swoje emocje w twórczym działaniu. Należy więc pamiętać, aby nie oceniać wytworów malucha, pozostawiając mu miejsce na emocje, jakie wzbudził w nim sam proces twórczy. Takie traktowanie naszych dzieci rozwinie u nich pozytywną samoocenę, poczucie, że są atrakcyjne i niepowtarzalne. Umocni ich pewność siebie oraz chęć do działania.
Bardzo ważne jest, żeby nasze dzieci rozwijały się emocjonalnie, dlatego warto w jakikolwiek sposób pomóc dzieciom w tym rozwoju i rozwijaniu ich samoświadomości.
Harmonijny rozwój emocjonalny dziecka przy odrobinie pomocy ze strony dorosłego ukształtuje szczęśliwe dziecko .
Joanna Purgoł
Decyzją burmistrza od 1 czerwca br. Miasto Kalety otwiera podległe mu przedszkola. Opieka nad dziećmi będzie się odbywać w szczególnym reżimie sanitarnym określonym w wytycznych Ministerstwa Zdrowia, Głównego Inspektora Sanitarnego oraz Ministerstwa Edukacji. Nie zwolni to jednak rodziców od obowiązku podpisania oświadczenia, że biorą odpowiedzialność za posłanie dziecka do przedszkola. Zainteresowanych rodziców prosimy o zgłaszanie się do poszczególnych placówek w celu uzyskania szczegółowych informacji.
W ramach projektu partnerskiego “Dobre rady na odpady”, realizowanego przez Miasto Vitkov wraz z Kaletami, trwa konkurs plastyczny dla dzieci i młodzieży nt. ochrony środowiska. Tematem prac jest właściwe zarządzanie odpadami oraz ochrona środowiska przed konsekwencjami złego sortowania odpadów. Technika dowolna. To mogą być prace na temat jak sortować odpady, albo problemu zaśmieconych lasów,rzek itp.Prace konkursowe można składać do końca maja w Urzędzie Miejskim w Kaletach (urna na parterze budynku) lub osobiście w Przedszkolu (w godz. 10.00-12.00). Opis pracy: imię i nazwisko dziecka,wiek.
Poniżej publikujemy listę dzieci zakwalifikowanych w postępowaniu rekrutacyjnym. Rodziców dzieci zakwalifikowanych do Przedszkola na rok 2020/2021 prosimy o potwierdzenie do dnia 29.05.2020 r. do godziny 15.00 woli przyjęcia dziecka do przedszkola (osobiście, telefonicznie w godz. 10.00-12.00 lub mailowo).
W pierwszych dniach maja obchodzimy w Polsce święta szczególnie ważne w naszej historii: 1 maja - Święto Pracy, 2 maja- Święto Flagi Rzeczypospolitej Polskiej, 3 maja - rocznicę uchwalenia Konstytucji. W tym czasie, podczas zajęć dla dzieci, nawiązujemy często do naszych symboli narodowych, dzieci słuchają hymnu polskiego, wykonują flagę biało-czerwoną, godło, a także poznają polskie tańce narodowe. Z tej okazji pani Asia Purgoł przygotowała dla naszych przedszkolaków prezentację pt. "Polskie tańce narodowe". W tym celu przeprowadziła wywiad z zawodową tancerką Zespołu Pieśni i Tańca "ŚLĄSK" z Koszęcina - panią Joanną Osadnik. W rolę dziennikarek wcieliły się nasze przedszkolaki: Ala i Julka.
Zachęcam Was do obejrzenia ciekawego zajęcia.
Przedszkola miejskie w Kaletach pozostaną zamknięte co najmniej do końca maja br.
Od 6 maja w Polsce będą mogły działać przedszkola i żłobki. Na ich otwarcie zgodziło się Ministerstwo Zdrowia, ale ostateczną decyzję o otwarciu swoich placówek mają podjąć prowadzące je gminy. Burmistrz miasta w trosce o bezpieczeństwo dzieci, rodziców, dziadków oraz pracowników postanowił że miejskie przedszkola pozostaną zamknięte co najmniej do 31 maja br. W naszej opinii zalecenia higieniczne podane przez ministerstwo nie są wystarczające do zapewnienia bezpieczeństwa sanitarnego. Otwarcie w obecnej sytuacji przedszkoli naraziłoby zdrowie mieszkańców Kalet.
Artykuł ten powinien być zamieszczony w Biuletynie Miasta Kalety w miesiącu marcu, ale z niewiadomych dla nas przyczyn nie ukazał się. Dlatego zamieszczamy go na stronie naszego przedszkola. W obecnej sytuacji, kiedy nasze zdrowie i życie zagrożone jest pandemią koronawirusa to właśnie służby medyczne, strażacy i policjanci codziennie stoją na straży naszego bezpieczeństwa i wspomagają nas w tych trudnych czasach. Przedszkolacy w podziękowaniu za Wasz trud i poświęcenie wykonali plakaty pt. „Ważne numery”, które można podziwiać w zakładce „ALBUM FOTOGRAFICZNY”. DZIĘKUJEMY!!!!!
Jednym z głównych zadań przedszkola określonych w podstawie programowej wychowania przedszkolnego jest tworzenie sytuacji sprzyjających rozwojowi nawyków i zachowań prowadzących do dbania o bezpieczeństwo. Działania przedszkola powinny być zatem skierowane na realizowanie treści wychowawczych istotnych dla bezpieczeństwa dzieci. Współczesny świat przynosi nam coraz więcej zagrożeń, na które w dużej mierze narażone są małe dzieci.
Już od najmłodszych lat należy podejmować różne działania, aby dzieci czuły się bezpieczne i szczęśliwe. Wiąże się to także z Prawami Dziecka, które regulują pozycję małego człowieka w świecie dorosłych. To nasze zadanie- dorosłych- rodziców, nauczycieli, służb ratowniczych, aby promować te prawa i robić wszystko, co możliwe, aby były przestrzegane. Dziecko powinno znać swoje prawa, rozumieć je i świadomie z nich korzystać. Dziecko świadome swoich praw jest w stanie łatwiej obronić się przed przemocą, krzywdzeniem, dyskryminacją, bo wie, że ma do tego prawo i że są instytucje, które mu pomogą.
Dla naszej placówki priorytetem jest zapewnienie dzieciom poczucia bezpieczeństwa, a co za tym idzie szczęśliwego dzieciństwa. Dlatego 20 lutego zaprosiliśmy do naszego przedszkola przedstawicieli zawodów związanych z ochroną naszego zdrowia i życia. Pan Arkadiusz - policjant, tatuś Bartka, pan Michał - strażak, tatuś Hani oraz pan Paweł – ratownik medyczny, tatuś Alanka uczestniczyli w spotkaniu przygotowanym przez grupę 4,5-latków „Smerfy” pod kierunkiem swoich wychowawczyń. Spotkanie odbyło się pod hasłem „Moje prawa – bezpiecznie przez życie”. Dzieci przedstawiły krótki program artystyczny, a następnie odegrały scenki sytuacyjne związane z różnymi zagrożeniami. Występy przedszkolaków zostały wzbogacone o prezentację multimedialną. Nasi goście podziwiali zdolności aktorskie naszych wychowanków, komentując zachowania dzieci w przedstawionych zdarzeniach. Tłumaczyli, jak należy sobie radzić w sytuacjach trudnych, zagrażających zdrowiu i życiu. Bardzo rzeczowo i w zrozumiały dla dzieci sposób omówili takie zagadnienia, jak zachowanie się wobec obcych osób, w kontaktach z groźnym psem, radzenie sobie w sytuacji, kiedy dziecko się zgubi, zażywanie lekarstw bez wiedzy dorosłych, gdzie i jak można bezpiecznie się bawić, w jakich sytuacjach potrzebna jest pomoc ratownika medycznego, prąd i urządzenia elektryczne, urządzenia gazowe, skutki zabawy zapałkami lub zapalniczką. Pan policjant zapoznał dzieci z akcesoriami używanymi podczas swojej pracy oraz z tabliczkami ostrzegawczymi przed złym psem, a dzieci przećwiczyły „pozycję żółwika”. Pan strażak obdarował dzieci układankami przedstawiającymi pracę straży pożarnej, a pan ratownik przekazał nam kolorowanki związane z pracą w pogotowiu. Każde dziecko otrzymało także książeczkę o tematyce dotyczącej bezpieczeństwa oraz ulotkę ostrzegającą seniorów przed oszustami. Nasi goście przypomnieli także numery alarmowe na Policję, do Straży Pożarnej i do Pogotowia Ratunkowego, a także numer alarmowy 112. Zwrócono także uwagę dzieci na to, że nie można dla żartów lub dla zabawy dzwonić pod wymienione numery. Dało się zauważyć, że panowie Arek, Paweł i Michał to prawdziwi profesjonaliści, którzy z wielką pasją wykonują swoją pracę. Przedszkolacy z wielką uwagą i zainteresowaniem wysłuchali niezwykle ważnych dla nich informacji, a w podziękowaniu za wizytę nagrodzili gości wielkimi brawami oraz wykonanymi na zajęciach miniaturkami samochodów specjalnych.
Spotkanie z tak ważnymi gośćmi było okazją do zasygnalizowania dzieciom niebezpieczeństw, które mogą ich spotkać w codziennym życiu i przyzwyczajania do ograniczeń, miedzy innymi przez ustalenie zakazów i nakazów. Dzieci zapoznały się także ze sposobami radzenia sobie w sytuacjach trudnych, jak również wykazywania czujności i ostrożności w różnych życiowych zdarzeniach.
Serdecznie dziękujemy panom : Arkadiuszowi Czerneckiemu, Michałowi Maruszczyk oraz Pawłowi Kania za przyjęcie naszego zaproszenia, przekazanie wielu cennych wiadomości nie tylko dzieciom, ale i nam dorosłym, podarowane przedszkolakom pomoce dydaktyczne, a także poświęcenie swojego prywatnego czasu na rzecz najmłodszych.
Wychowawczynie grupy 4,5-latków : Izabela Kierat i Anna Franke-Sołtysik,
pani Dyrektor, Grono Pedagogiczne oraz wychowankowie MP1 w Kaletach „Leśne Skrzaty”
Załączniki:
- Wniosek o przyjęcie do przedszkola 2020/2021 – POBIERZ
- Oświadczenie o samotnym wychowywaniu dziecka – POBIERZ
- Deklaracja o kontynuowaniu wychowania przedszkolnego – POBIERZ
Opracowała: dr Joanna Jarmużek, psycholog, trenerka, nauczyciel akademicki Wydziału Studiów EdukacyjnychUniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (żródło: Platforma MM "Niezbędnik Dyrektora Przedszkola")
Koronawirus wywrócił do góry nogami świat, jaki dotąd znaliśmy. Dzieci nagle znalazły się w rzeczywistości, której do tej pory nie doświadczyły. Pandemia budzi strach nie tylko wśród dorosłych, ale również wśród najmłodszych. Jak my, dorośli, możemy im pomóc w tym trudnym dla nas wszystkich czasie? Zalecenia WHO oraz ograniczenia nałożone przez polski rząd, w tym zamknięcie szkół, przedszkoli i żłobków, placówek kultury i zalecenia, by zostać w domu – choć są konieczne –mogą budzić niepokój, panikę i rodzić bunt. Każdy z nas inaczej przeżywa ten czas i radzi sobie ze zmianami. Naszym zadaniem – dyrektorów, nauczycieli i rodziców – jest pomóc dziecku w poradzeniu sobie z tym wyzwaniem.
Różnice w przeżywaniu
Maluchy, oczywiście, różnią się od siebie. Są takie, które w obecnej sytuacji czują pewne podekscytowanie, ciekawość, a nawet radość. W końcu nie trzeba chodzić do przedszkola i tyle nowych rzeczy dzieje się wokół. Są jednak i takie, które z dużym niepokojem i lękiem śledzą najnowsze informacje, dopytują dorosłych. Jeszcze inne krzyczą: „Dość!”. Już nie mogą oglądać, słuchać, czytać kolejnych wiadomości i rozmawiać na temat zagrożenia koronawirusem. Wszystkie dzieci, nawet te szczęśliwe, z różnym natężeniemi częstotliwością odczuwają nieprzyjemne emocje. Strach przed tym, co się dzieje i tym, co nas czeka, który jest zupełnie zrozumiały w obecnej sytuacji, wymaga od dorosłych szczególnego zaopiekowania się swoimi dziećmi.
Pierwsze wytyczne
Zanim 4 marca 2020 r. dowiedzieliśmy się o pierwszym potwierdzonym przypadku koronawirusa w Polsce, epidemia dotknęła inne kraje. Tego dnia MEN opublikował filmy i plakaty informacyjne, uczulając dzieci, nauczycieli i rodziców na zaostrzenie procedur przestrzegania zasad higieny. Nauczyciele i rodzice zostali poproszeni o przekazywanie podstawowych informacji dotyczących bezpieczeństwa i higieny, a także zaapelowano, by sami rygorystycznie ich przestrzegali. Zalecono m.in. także śledzenie na bieżąco komunikatów GIS-u i MEN-u o sytuacji epidemiologicznej. Gdy 11 marca został wprowadzony nakaz zawieszenia zajęć w szkole, nauczyciele przeprowadzili niejedną rozmowę o samym wirusie oraz o zasadach bezpieczeństwa i higieny: mycia rąk, kaszlenia i kichania w łokieć oraz chronienia siebie i innych przed zachorowaniem. W wielu przedszkolach nauczyciele prowadzili zajęcia o koronawirusie,o tym, jak się przed nim chronić i jakie konsekwencje może mieć zakażenie. Apelowano również do rodziców, by uczyli dzieci zaostrzonej higieny oraz by o koronawirusie rozmawiali z maluchami, które zostały w domach na krótko przed oficjalnym zawieszeniem zajęć w placówkach. Teraz te i pozostałe dzieci zostały w domach i rodzice nie powinni zostawiać ich samym sobie.
O czym powinniśmy pamiętać?
Po pierwsze, trzeba rozmawiać. O czym? O wszystkim, także o koronawirusie i aktualnych wydarzeniach w Polsce i na świecie. Niejednokrotnie, gdy dochodzi do jakichś kryzysowych sytuacji, staramy się uchronić dzieci przez trudnymi informacjami. To błąd. Panikę powodują brak wiedzy, tajemnice i lęki rodziców, a nie rozmowy. Ważne, by nie negować obaw dzieci, dać im się swobodnie wypowiadać i razem szukać odpowiedzi na ich pytania. To taki czas, gdy edukacja potrzebna jest wszystkim, nie tylko dzieciom, więc pamiętajmy, żeby wiedzę o wirusie czerpać z oficjalnych stron.Szczególnie dla najmłodszych dzieci nowa, nieznana dotąd rzeczywistość, której skutkiem może być zagrożenie zdrowia i życia, wiąże się z lękiem i poczuciem zagrożenia. Nie lekceważmy tych emocji i starajmy się na bieżąco szukać sposobów ich opanowania. Dajmy szansę na zadawanie pytań i swobodną rozmowę, która może ukoić napięcie spowodowane niewiedzą, ale także natłokiem informacji. To, co dla nas wydaje się mało istotne,w przypadku maluchów może powodować lęk, histerię, symulowanie choroby czy nawet zachowania niepożądane – zmierzające do tego, by zwrócić na siebie uwagę dorosłych. Po drugie, ważne, aby rodzice i nauczyciele zadbali o spójny przekaz kluczowych i trudnych informacji dzieciom, dostosowany do ich wieku i możliwości poznawczych oraz emocjonalnych. Forma przekazu i czas poświęcony na wprowadzenie do tematyki są niezwykle istotne.W przeciwieństwie do dorosłych, dzieci nie dzielą już świata na ten realny i wirtualny – dla nich to jest jedna rzeczywistość. Powinni o tym pamiętać i rodzice, i nauczyciele. Warto rozmawiać z maluchami o zmieniającym się świecie w sytuacji zagrożenia i jak sobie z tym radzić – pod względem zdrowotnym i społecznym, gdy pewne formy kontaktów przestają być możliwe. Po trzecie, trzeba pamiętać, aby poruszać kwestie dotyczące tego, co możemy zrobić. Dzieci wykazują bardzo duże zaniepokojenie. Do ich uszu ciągle trafiają informacje, że wirus zabija,i panikują. Dodatkowy niepokój wzbudzają zachowania dorosłych: szturmowanie aptek, sklepów, nieustające rozmowy o wirusie i działaniach podejmowanych przez rządy poszczególnych krajów. Bez przerwy wymieniamy się najnowszymi informacjami, śledzimy newsy, telewizor i radio karmią nas najnowszymi wiadomościami. Dzieci boją się o rodziców, dziadków oraz o własne zdrowie i bezpieczeństwo. Warto w tym wszystkim zastanowić się,co możemy zrobić w sposób racjonalny i zwiększający poczucie bezpieczeństwa u dorosłych i dzieci. Bez ukrywania problemu, bez nakręcania. Czy będąc z dziećmi w domu, należy im ograniczać lub filtrować dostęp do informacji o koronawirusie? Nie udawajmy, że problem nie istnieje, ale też nie nakręcajmy się. Ten czas jest trudny, ale skoro już spędzamy go w domach, to możemy robić razem też inne rzeczy, nietylko czytać i rozmawiać o koronawirusie. Gdy już poruszamy ten temat, dobrze szukać informacji, angażując dziecko i wspólnie zastanawiać się, z jakich źródeł korzystać. Chodzio to, żeby stworzyć przestrzeń wspólnego działania, uczenia się i świadomej komunikacji,czyli zadbać o siebie i swoje relacje najlepiej, jak potrafimy. Tak wypełnić czas, który spędzamy wspólnie z dzieckiem, żeby nie siedzieć nieustannie przed komputerem czy telewizorem, śledząc wciąż nowe informacje. Poniżej kilka praktycznych wskazówek dla rodziców i nauczycieli pracujących z dziećmi w domach lub zdalnie.Obserwujmy siebie i nasze dzieci. Nie tylko pod kątem infekcji, ale i tego, jak emocjonalnie radzimy sobie z zastaną rzeczywistością. Jak nasze dziecko reaguje na tę sytuację? Jak się czuje? Czy dopytuje? Czy unika rozmów? Czy sądzi, że musi nas chronić i robić dobrą minę do złej gry? Czy może (przynajmniej na razie) wygląda na to, że sytuacja go nie przeciąża? A jak my się zachowujemy? Czy epidemia, zagrożenie są stale obecne w naszych rozmowach? Czy nieustannie sprawdzamy wiadomości? Czy może unikamy tematu i nie chcemy o tym rozmawiać? Bądźmy gotowi do rozmowy. Przygotujmy sobie zestaw faktów i rzetelnych informacji, którymi możemy podzielić sięz naszym dzieckiem. Bądźmy gotowi na trudne i dociekliwe pytania, na konfrontację z fakenewsami. Nie warto przekazywać dzieciom niesprawdzonych treści, niezliczonych supertajnych informacji czy dramatycznych nowości. Bądźmy w rozmowach spokojni, opanowani i rzeczowi. Jeśli sami jesteśmy kłębkiem nerwów i mimo szczerych chęci nie udaje się nam zachować spokoju, zastanówmy się, kto z naszego otoczenia mógłby taką rozmowę z dzieckiem przeprowadzić. Odpowiadajmy szczerze i zgodnie z posiadaną wiedzą. Jeśli nie znamy odpowiedzi lub nie wiemy, jak ją przekazać, powiedzmy szczerze, że musimy się zastanowić, doczytać, że nie wiemy. Trudne pytania, np. jak długo to wszystko będzie trwało, czy napewno nie zachorujemy, czy umrzemy – mogą nas szokować i złościć. Warto jednak cieszyć się, że dzieci traktują nas jako ważne źródło informacji, mają do nas zaufanie. Czasem możemy ostudzić gorące emocje związane z sytuacją, w której się znajdujemy, jednak na niektóre pytania nie znamy przecież odpowiedzi. Nikt z nas nie wie, jak długo potrwa obecny stan. I o swojej niewiedzy warto szczerze mówić, bo w ten sposób zbudujemy zaufanie dziecka.Rozmawiajmy o tym, jak radzić sobie z lękiem. Opowiedzmy dzieciom, co my robimy, żeby całkowicie nie pogrążać się w trudnych myślach (czytanie książek, oglądanie komedii, gry). Zapytajmy dzieci, co im pomaga. Potrafią wykazać się dużą kreatywnością i mogą nas zaskoczyć swoimi pomysłami, z których i my możemy korzystać. Sprawdźmy też, czego potrzebują w tej sytuacji. Zastanówmy się, co możemy wspólnie zrobić, by zachować dobry nastrój. Nauczmy się otwarcie mówić, że np. potrzebujemy chwilki dla siebie. Szczerze rozmawiajmy o tym, że i my, dorośli,przeżywamy trudne emocje, ale znamy sposoby, aby sobie z nimi radzić. Jeśli jest to możliwe, dajmy dziecku czas na płacz, złość i przepracowanie targających nim niepokojów. Bądźmy odpowiedzialni. Sytuacja z koronawirusem i epidemią może być świetną lekcją empatii, wrażliwościi odpowiedzialności za wspólnotę rodzinną, klasową czy sąsiedzką. Nasze zachowania przekładają się bezpośrednio na rozprzestrzenianie wirusa, a więc na życie i zdrowie innych ludzi. Nie oszukujmy – starajmy się być spokojni, nie panikujmy. Kiedy rozmawiamy o rzeczach trudnych, ulegamy emocjom, a przyłapuje nas na tym młody człowiek i zadaje pytanie: „Co się stało?” – nie ucinajmy rozmów i nie twórzmy tajemnic, bo stanowi to pożywkę dla lęków. Ochłońmy i nawet jeśli nie od razu, to wyjaśnijmy dziecku, co się stało, czego było świadkiem. Uczmy się razem zdrowych nawyków. Bądźmy wzorem do naśladowania. Pokażmy, jak myć ręce, jak zasłaniać usta, jak dbać o wypoczynek, odpowiedni sen i dobry nastrój. Rozmawiajmy o tym, co trudne,o zagrożeniach i o tym, co z nimi robić.
Jakich zachowań warto unikać?
1. Słuchania własnych lęków. To nie są najlepsi doradcy. Pewnie nie da się tego zupełnie uniknąć, ale na ogół utrudniają nam podejmowanie racjonalnych działań.
2. Utożsamiania własnych emocji z emocjami dzieci. To zupełnie odrębne istoty! Mogą się wprawdzie zachowywać dokładnie jak my, ale powód tego zachowania czy emocja, która za nim stoi, mogą być już zupełnie inne. Bądźmy wrażliwi na ich odrębność i nie zakładajmy z góry emocjonalnej syntonii.
3. Zmuszania dziecka do opowiadania o tym, co czuje w tej trudnej sytuacji. Przypominajmy, że jesteśmy na tę rozmowę gotowi, ale czekajmy na jego sygnał.
4. Mówienia: „Wszystko będzie OK”, jeśli sami w to nie wierzymy i wiemy, że to nieprawda.
5. Sugerowania, co dziecko powinno czuć w podobnej sytuacji.
6. Składania obietnic, których nie możemy dotrzymać.
Wiek dziecka ma znaczenie!
Możliwe, że młodsze dzieci nie będą dopytywać, nie zdając sobie sprawy z zagrożenia. Im jednak starsze, tym niewątpliwie pytań będzie więcej. Rozmawiając, nie skupiajmy się na najgorszym, a raczej na edukacji dotyczącej sposobów zapobiegania chorobie. Tłumaczmy, jak ważna jest większa troska o higienę, że warto unikać miejsc, w których przebywa dużo ludzi i zdecydowanie wystrzegać się np. dotykania poręczy czy ogrodzenia, jak to maluchy mają w zwyczaju. Starajmy się odpowiadać na konkretne pytania dziecka – jeśli samo więcej nie dopytuje, nie musimy szczegółowo omawiać zagadnienia. Świat przedszkolaków jest bardzo mały. Ogranicza się do najbliższych: rodziców, rodzeństwa, zwierząt domowych, grupy przedszkolnej. Małe dzieci muszą wiedzieć, że ich świat nie jest zagrożony. Dlatego w tym wieku nie powinny oglądać wiadomości, bo nie potrafią jeszcze interpretować zdarzeń i odpowiednio ocenić skali zagrożenia. Podążajmy za dzieckiem, a nie przed nim. Dostarczajmy minimum wiedzy. Odpowiadajmy dokładnie na to,o co dziecko pyta: „Dlaczego ci ludzie noszą maski?” – „Bo boją się, że mogą zachorować”;„A my?” – „A my nie”. Niepotrzebny jest wykład na temat ryzyka zakażenia koronawirusemw podziale na grupy wiekowe i schorzenia towarzyszące, chyba że dziecko będzie zainteresowane tematem.Koronawirus to dla nas wszystkich nowe doświadczenie życiowe, które ma ogromny wpływna nasze życie rodzinne i zawodowe. Musimy zmierzyć się z niepewnością tego, co będzie za dwa tygodnie, dwa miesiące, za pół roku. Ta sytuacja wymaga od nas adaptacji i poradzenia sobie z różnymi wyzwaniami. Bardzo ważne, abyśmy w tym wszystkim nie zapomnieli o wspieraniu tych, którzy najbardziej tego wsparcia potrzebują.
Informujemy, że rozpoczynają się zapisy dzieci do przedszkola. Dzieci korzystające w bieżącym roku z usług przedszkola mają zagwarantowane w nim miejsce i nie biorą udziału w naborze! W takich przypadkach rodzice są zobowiązani złożyć w placówce Deklarację o kontynuowaniu wychowania przedszkolnego. Deklaracje przyjmowane będą w okresie od 17 lutego 2020 r. do 28 lutego 2020 br.
W przypadku, jeżeli rodzice zamierzają zapisać dziecko do innego publicznego przedszkola niż to, do którego dotychczas uczęszcza, muszą mieć pełną świadomość, że wówczas ich dziecko uczestniczy w rekrutacji na takich samych zasadach, jak dziecko zapisywane do przedszkola po raz pierwszy.
Ważną informacją jest fakt, że o przyjęciu dziecka do przedszkola nie będzie decydować kolejność zgłoszeń! W naborze będą brały udział tylko dzieci zapisywane do przedszkola po raz pierwszy. Rodzice tych dzieci będą zobowiązani wypełnić wniosek zgodnie z regulaminem rekrutacji.
Wniosek o przyjęcie do publicznego przedszkola można znaleźć na stronie www.kalety.pl oraz na stronie placówki przedszkolnej. Wnioski będzie można składać w godzinach pracy przedszkola od dnia 2 marca 2020 r. do dnia 31 marca 2020 r. Osoby bez dostępu do Internetu mogą pobrać wniosek w przedszkolu, do którego dziecko uczęszcza lub CUW Kalety III piętro Urzędu Miejskiego w Kaletach.
Jeżeli rodzice nie dostarczą podpisanego dokumentu do placówki, wówczas dziecko nie bierze udziału w procesie rekrutacji. Obowiązujące przepisy prawa wymagają złożenia we wniosku oświadczeń rodziców. Każde Oświadczenie musi być potwierdzone podpisem obydwu rodziców lub prawnych opiekunów. Dnia 15 kwietnia 2020 r. nastąpi publikacja list kandydatów zakwalifikowanych i niezakwalifikowanych do przedszkola. Następnie do dnia 29 kwietnia 2020 r. do godziny 15.00 rodzice będą mogli potwierdzić wolę uczestnictwa dziecka do przedszkola. Ostateczna lista dzieci przyjętych do placówek nastąpi dnia 30 kwietnia 2020 r.
Informacje ogólne:
Do przedszkoli przyjmowane będą dzieci zamieszkałe w Kaletach. Kryteria podstawowe wymienione są w ustawie:
1) wielodzietność rodziny kandydata;
2) niepełnosprawność kandydata;
3) niepełnosprawność jednego z rodziców kandydata;
4) niepełnosprawność obojga rodziców kandydata;
5) niepełnosprawność rodzeństwa kandydata;
6) samotne wychowywanie kandydata w rodzinie;
7) objęcie kandydata pieczą zastępczą.
Powyższe kryteria mają jednakową wartość. W przypadku równorzędnych wyników uzyskanych na pierwszym etapie postępowania rekrutacyjnego pod uwagę będą brane kryteria na podstawie Uchwały Rady Miejskiej w Kaletach.
Kryteria dodatkowe obowiązujące na drugim etapie postępowania rekrutacyjnego:
1. kandydat, którego oboje rodziców pracuje/studiuje/uczy się w trybie dziennym lub jest wychowywany samotnie przez jednego rodzica - 32 punkty
2. kandydat, którego rodzeństwo kontynuuje edukację przedszkolną w przedszkolu lub zostało objęte obowiązkiem rocznego przygotowania przedszkolnego w przedszkolu - 16 punktów
3. kandydat, którego rodzeństwo kandyduje do tego samego przedszkola - 10 punktów
4. kandydat z rodziny objętej nadzorem kuratorskim - 5 punktów
Kandydaci zamieszkali poza obszarem Gminy Kalety będą mogli być przyjęci do przedszkola, jeżeli po przeprowadzeniu pierwszego etapu postępowania rekrutacyjnego dana placówka będzie nadal dysponować wolnymi miejscami. Rodzice dzieci nieprzyjętych mogą, w terminie 7 dni od podania do publicznej wiadomości listy kandydatów przyjętych i nieprzyjętych, wystąpić do dyrektora z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia odmowy przyjęcia dziecka do danego przedszkola. Od rozstrzygnięcia komisji rekrutacyjnej przysługuje odwołanie do dyrektora placówki. Jeżeli po 15 sierpnia 2020 r. pojawią się wolne miejsca /rezygnacja/, w terminie do 30 sierpnia będzie prowadzona rekrutacja uzupełniająca, propozycja kierowana będzie do rodziców dzieci nieprzyjętych w wyniku postępowania rekrutacyjnego. O kolejności przyjmowania będzie decydować liczba uzyskanych w rekrutacji punktów.
Karty zgłoszeniowe dziecka do przedszkola można pobierać u wychowawców grup lub u dyrektora przedszkola.
Zapraszamy do naszych przedszkoli dzieci 3,4,5 i 6 - letnie z terenu Gminy Kalety. Informacje dotyczące rekrutacji dostępne są na stronie internetowej naszego miasta, stronach internetowych przedszkoli oraz bezpośrednio w placówkach u dyrektorów przedszkoli.
Informacje dodatkowe
Do przedszkola dzieci zapisywane są jeden raz w roku szkolnym. W kolejnych latach rodzice dzieci uczęszczających do przedszkola zobowiązani są do wypełnienia deklaracji w celu kontynuowania edukacji w placówce. W wyniku nowelizacji ustawy o systemie oświaty w roku szkolnym 2020/2021 przygotowaniem przedszkolnym objęte są dzieci sześcioletnie, dzieci pięcioletnie, czteroletnie i trzyletnie mają zagwarantowane miejsce w przedszkolu.
UWAGA ! RODZICE DZIECI 6 – LETNICH (ROK URODZENIA 2014) W roku szkolnym 2020/2021 do szkoły mogą być zapisane także dzieci sześcioletnie z rocznika 2014. Każde dziecko 3, 4, 5, 6 - letnie ma prawo do edukacji przedszkolnej. O przygotowanie odpowiedniej liczby miejsc zadba gmina, z kolei rodzice będą mogli z nich skorzystać, jeśli będą zainteresowani posłaniem dziecka do przedszkola.
Załączniki:
- Wniosek o przyjęcie do przedszkola 2020/2021 – POBIERZ
- Oświadczenie o samotnym wychowywaniu dziecka – POBIERZ
- Deklaracja o kontynuowaniu wychowania przedszkolnego – POBIERZ
Klauzula informacyjna – proces rekrutacji
1. Administratorem danych osobowych przedszkolaków i rodziców/opiekunów prawnych jest Miejskie Przedszkole Nr 1 w Kaletach ul. Jana Brzechwy 2 42-660 Kalety. Z Administratorem można skontaktować się , e-mailowo: mp1kalety@poczta.pl oraz pod numerem telefonu: (34) 357 70 82 .
2. Inspektorem Ochrony Danych w Miejskim Przedszkolu Nr 1 w Kaletach jest Pani Monika Gambuś z którym można się skontaktować e-mailowo: iod@kalety.pl
3. Dane osobowe są przetwarzane w celu przeprowadzenia rekrutacji do Miejskiego Przedszkola Nr 1 w Kaletach, na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c i art. 9 ust. 2 lit. h RODO, tj. w celu wykonania obowiązku prawnego nałożonego art. 13/14 oraz art. 130 i nast. ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r., poz., 59 ze zm.).
4. Odbiorcami danych osobowych są upoważnieni pracownicy Administratora, podmioty, którym należy udostępnić dane osobowe na podstawie przepisów prawa, a także te, którym dane zostaną powierzone do zrealizowania celów przetwarzania.
5. Dane osobowe pozyskane w procesie rekrutacji będą przechowywane nie dłużej niż do końca okresu, w którym wychowanek będzie uczęszczał do placówki, a w przypadku nieprzyjęcia do placówki – przez okres jednego roku.
6. Mają Państwo prawo żądania od Administratora dostępu do swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, a także prawo do przenoszenia danych.
7. Mają Państwo prawo wnieść skargę do organu nadzorczego, którym jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych, jeśli uznają Państwo, iż przetwarzanie przez Administratora Państwa danych osobowych narusza przepisy dot. ochrony danych osobowych.
8. Podanie danych osobowych jest wymogiem ustawowym. W celu uczestniczenia w rekrutacji są Państwo zobowiązani do podania danych. Niepodanie danych skutkuje odmową uczestnictwa w rekrutacji.
W związku z przekazanymi przez Ministerstwo Edukacji Narodowej oraz Kuratorium Oświaty w Bytomiu rekomendacjami dotyczącymi działań w zakresie profilaktyki zdrowotnej w związku z pojawiającymi się przypadkami zachorowań na koronawirusa informujemy:
1. Jeśli nie mieliście Państwo kontaktu z osobami chorymi nie ma powodu do obaw.
2. Proszę przypomnieć dzieciom o podstawowych zasadach higieny: częste mycie rąk z użyciem ciepłej wody i mydła, ochrony podczas kaszlu i kichania (Podczas kaszlu i kichania zakryj usta i nos zgiętym łokciem lub chusteczką – natychmiast wyrzuć chusteczkę do zamkniętego kosza i umyj ręce używając mydła i wody, a jeśli nie masz do nich dostępu – płynów/żeli na bazie alkoholu).
3. Proszę o to by dzieci chorych lub przeziębionych nie przyprowadzać do przedszkola.
4. W przypadku nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły rodzicowi dziecka do 8 r.ż. należy się zasiłek opiekuńczy (art. 32 ust. 1 lit. a Ustawy z dnia 25 czerwca 1999 o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa, Dz.U. 2017, poz. 1368).
5.Jeżeli wrócili Państwo z terenów występowania koronawirusa i macie Państwo objawy grypopodobne, proszę bezzwłocznie powiadomić najbliższą stację sanitarno-epidemiologiczną.
6. W przypadku dodatkowych pytań lub wątpliwości proszę dzwonić na infolinię Ministerstwa Zdrowia: 800 190 590
Informujemy, że na stronach Ministerstwa Zdrowia i Głównego Inspektora Sanitarnego znajdują się aktualne informacje na temat koronawirusa. Zachęcamy do ich odwiedzania:
https://www.gov.pl/web/zdrowie/co-musisz-wiedziec-o-koronawirusie
https://gis.gov.pl/aktualnosci/informacja-glownego-inspektora-sanitarnego-dla-osob-powracajacych-z-polnocnych-wloch-2/
PODSTAWOWE ŚRODKI OCHRONNE PRZECIWKO KORONAWIRUSOWI
Nie istnieje szczepionka ani skuteczne leczenie przeciwko koronawirusowi. Dlatego należy pamiętać o przestrzeganiu podstawowych zasad zapobiegawczych, które istotnie wpłyną na ograniczenie ryzyka zakażenia:
1. Często myć ręce – instrukcja jak poprawnie myć ręce znajduje się poniżej
Należy pamiętać o częstym myciu rąk wodą z mydłem, a jeśli nie ma takiej możliwości dezynfekować je płynami/żelami na bazie alkoholu (min. 60 %).
Mycie rąk ww. metodami zabija wirusa, jeśli znajduje się on na rękach. Wirus ma zdolność do krótkotrwałego przebywania na powierzchniach i przedmiotach jeśli skażone zostały wydzieliną oddechową (w trakcie kaszlu, czy kichania) osób chorych. Istnieje ryzyko przeniesienia wirusa z zanieczyszczonych powierzchni na rękach np. dotykając twarzy lub pocierając oczy. Dlatego częste mycie rąk zmniejsza ryzyko zakażenia.
2 Stosować zasady ochrony podczas kichania i kaszlu.
Podczas kaszlu i kichania należy zakryć usta i nos zgiętym łokciem lub chusteczką – jak najszybciej wyrzuć chusteczkę do zamkniętego kosza i umyć
ręce używając mydła i wody lub zdezynfekować je środkami na bazie alkoholu (min. 60 %). Zakrycie ust i nosa podczas kaszlu i kichania zapobiega rozprzestrzenianiu się zarazków, w tym wirusów. Jeśli nie przestrzega się tej zasady można łatwo zanieczyścić przedmioty, powierzchnie lub dotykane, np. przy powitaniu, osoby.
3. Zachować bezpieczną odległość .
Należy zachować co najmniej 1 metr odległości z osobą, która kaszle, kicha i ma gorączkę. Gdy ktoś z chorobą układu oddechowego, taką jak 2019-nCoV, kaszle lub kicha, wydala pod ciśnieniem małe kropelki zawierające wirusa. Jeśli jest się zbyt blisko, można wdychać wirusa.
4. Unikać dotykania oczu, nosa i ust.
Dłonie dotykają wielu powierzchni, które mogą być zanieczyszczone wirusem. Dotknięcie oczu, nosa lub ust zanieczyszczonymi rękami, może spowodować przeniesienie się wirusa z powierzchni na siebie.
5. Będąc chorym, mając: gorączkę, kaszel, trudności w oddychaniu po powrocie z krajów gdzie szerzy się koronawirus, jeśli nie upłynęło 14 dni od powrotu – NIE należy przychodzić do szkoły/przedszkola. Należy niezwłocznie zasięgnąć pomocy medycznej – udać się na oddział zakaźny albo obserwacyjno-zakaźny, zgodnie z wytycznymi zamieszczonymi w Komunikacie krajowego konsultanta w dziedzinie chorób zakaźnych (https://gis.gov.pl/aktualnosci/komunikat-krajowego-konsultanta-w-dziedzinie-chorych-zakaznych/). Należy przy tym pamiętać, żeby unikać środków komunikacji publicznej, aby nie narażać innych osób. Zaleca się osłonięcie ust i nosa maseczka ochronną, która stanowi pierwszą barierę ochronną dla otoczenia.
6. Będąc chorym i mając bardzo złe samopoczucie, ale gdy nie podróżowało się do krajów, w których szerzy się koronawirus – NIE należy od razu podejrzewać u siebie zakażenia koronawirusem. Jednak w dbałości o własne zdrowie NIE należy przychodzić do szkoły/przedszkola, należy pozostać w domu i zasięgnąć porady lekarza rodzinnego. Objawy ze strony układu oddechowego z towarzyszącą gorączką mogą mieć wiele przyczyn np. wirusową (wirusy grypy, adenowirusy, rynowirusy, koronawirusy, wirusy paragrypy), czy bakteryjną (pałeczka Haemophilus influenzaea, pałeczka krztuśca, chlamydia, mykoplazama).
7. Mając łagodne objawy ze strony układu oddechowego, gdy nie podróżowało się do krajów, w których szerzy się koronawirus należy starannie stosować podstawowe zasady higieny oddychania oraz higieny rąk i pozostać w domu do czasu powrotu do zdrowia, jeśli to możliwe.
8. Unikać spożywania surowych lub niedogotowanych produktów pochodzenia zwierzęcego
Ostrożnie obchodź się z surowym mięsem, mlekiem lub narządami zwierzęcymi, aby uniknąć krzyżowego zanieczyszczenia poprzez niegotowaną żywność, zgodnie z dobrymi zasadami bezpieczeństwa żywności.
9. Zapobiegać innym chorobom zakaźnym poprzez szczepienia, np. przeciwko grypie.
W zależności od sezonu epidemicznego, w Polsce rejestruje się od kilkuset tysięcy do kilku milionów zachorowań i podejrzeń zachorowań na grypę i zachorowania grypopodobne rocznie. Szczyt zachorowań ma miejsce zwykle między styczniem a marcem. Ostre infekcje wirusowe mogą sprzyjać zakażeniom innymi czynnikami infekcyjnymi, w tym wirusami. Nie należy jednak traktować szczepień ochronnych przeciwko grypie jako sposobu zapobiegania zakażeniom koronawirusem.
10. Dbać o odporność, wysypiać się, dbać o kondycję fizyczną, racjonalne odżywianie.